4 Eylül 2018 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 Sayılı Karara İlişkin Tebliğ ile ihracat bedellerinin yurda getirilmesine ilişkin usul ve esaslar yeniden düzenlenerek, bu tarihten itibaren 6 ay süreyle geçerli olmak üzere, ihracat bedellerin %80’nin yurda getirilmesi tekrar zorunlu hale getirilmişti.
Bahsi geçen tebliğ ile verilen yetkiye istinaden Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası tarafından konuya ilişkin hazırlanan ve uygulamanın detaylarının yer aldığı 6 Eylül 2018 tarihli “İhracat Genelgesi” yayımlanmış ilerleyen süreçte ise şartların iyileşmesi sebebiyle T.C. Hazine ve Maliye Bakanlığı tarafından hazırlanan ve 3 Mart 2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Ana Tebliğ’de değişiklik yapan Tebliğ ile ihracat bedellerinin yurda getirilmesine ilişkin usul ve esasları düzenleyen ve Resmi Gazete’nin 4 Eylül 2018 tarihli sayısında yayımlanan Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 Sayılı Karara İlişkin Tebliğ (İhracat Bedelleri Hakkında) (Tebliğ No: 2018-32/48)’de “6 ay” olarak belirtilen yürürlük süresi “1 yıl” olarak değiştirilerek ihracat bedellerinin yurda getrilmesi ve %80’inin bir bankaya satılmak suretiyle TL’ye çevrilmesi zorunluluğu 4 Eylül 2019 tarihine kadar uzatılmıştı.
Konuya ilişkin değerlendirmelerimize 2018/13, 2018/31 ve 2019/25 sayılı Bültenlerimizde yer verilmişti.
Bu defa Hazine ve Maliye Bakanlığı’nın 25.03.2019 tarih ve 6675 sayılı yazısına istinaden bahsi geçen 6 Kasım 2018 tarihli İhracat Genelgesi’nin “İhracatçının Serbest Kullanımına Bırakılan Dövizler” başlıklı 22. maddesinin birinci fıkrasına “5.000,- ABD doları veya karşılığı Türk lirasını geçmeyen tutardaki İhracat İşlemleri” ibaresi eklenmiş olup Genelgenin anılan 22’nci maddesi aşağıdaki son şeklini almıştır.
İhracatçının Serbest Kullanımına Bırakılan Dövizler
MADDE 22 – (1) Hizmet ihracatı, transit ticaret, Türkiye’de ikamet etmeyenlere özel fatura ile yapılan satış, Türkiye’de ikamet etmeyenlere KDV hesaplanarak yapılan satış, mikro ihracat ve 5.000,- ABD doları veya karşılığı Türk lirasını geçmeyen tutardaki ihracat işlemlerinde bedellerin tamamının tasarrufu serbesttir.
(2) CFR ve CIF teslim şekline göre gerçekleştirilen ihracatta, navlun ve sigorta bedeli ile kiracının satın alma hakkı bulunmayan finansal ve ticari kiralama sözleşmesi çerçevesinde elde edilen kira bedelleri hizmet bedeli döviz olarak kabul edilir.
Söz konusu değişiklik ile 5.000,- ABD doları veya karşılığı Türk lirasını geçmeyen tutardaki ihracat işlemlerinin bedellerin tamamının tasarrufu serbest bırakılmıştır.